جلسه ی سخنرانی و گفت و گو: دیالکتیک هموسکسوال و طغیان متافیزیک

این برنامه با همکاری گروه مادران رنگین کمان برگزار می شود.

کامران در این گفتگو جلوه‌های سیاست تغییر و تحول اجتماعی را بررسی میکند. به گفته او برای تحقق هر تحول بنیادین در جوامع سنتی، پروسه‌ای دیالکتیکی اجتناب‌ناپذیر است. در این راستا دیالکتیک اساس رهایی از بن‌ بست‌های سیاسی است. بن‌بستهای سیاسی عموماً نتیجه سیستمهای بسته هستند و این سیستمها تنها بواسطه دیالکتیک باز میشوند. این هم به معنای تحول بنیادین و نه سطحی است. در تغییر سیاسی راه میانه وجود ندارد و این رویکرد را فقط با خلاقیت دیالکتیکی میتوان توضیح داد.

در این جلسه ج . د. کامران در رویکردی نوین، دیالکتیک هموسکسوال و جنسیت رادیکال را مورد بررسی قرار میدهد. او جنسیت طغیانگر را با هستیِ بدن در جهان مرتبط میداند و این جهان را محصول کار و کلام بدنهای رادیکال میداند. بدن هموسکسوال کارزار رنج و مبارزه بوده و دراین کارزارِ تراژیک شکافی رخ داده که در جوهر خویش متافیزیکی است. این تراژدی صحنه‌ی بورژوازیِ بدن و کاپیتالیسم ِ کلمات است که هردو از تناقضات نهیلیستی و پنهان در تاریخ سیاسی ایران بوده‌اند. پرسش این است که چگونه سوژه‌های منفرد جنسی دیسکورس‌ها را به تن تزریق میکنند و کلمات را می‌پوشند؟ چگونه رژیم مشترک هموفوبیا به زیست‌جهان جنسیت حکومت میکند؟ برای کاوش در چنین پرسشهایی باید به یک ژرفای اونتولوژیک رسید و آنگاه است که میفهمیم چگونه سوژه هموسکسوال از علم هموفوبیک سرپیچی میکند. در این ژرفا است که یک تنهایی فلسفی رخ میدهد که همان روشنگری هموسکسوال آینده‌گرا و هستی‌شناس است.